با توجه به اين كه قير از نظر كمي سهم کمتری نسبت به مصالح سنگی در مخلوطهاي آسفالتي دارد، شايد چنين تصور شود كه نقش قير در رفتار، دوام و عملکرد لايه‌هاي روسازي آسفالتي چندان با اهميت و قابل ملاحظه نمي‌باشد، ليكن حقيقيت اين است كه قير و خواص فيزيكي و شيميايي آن تأثير عمده‌اي در عملكرد مطلوب، دوام و پايداري مخلوطهاي آسفالتي دارد. براي عملكرد مناسب و پايداري روسازي آسفالتي، قير مصرفي بايد ضمن دارا بودن دوام، از رفتار و عملكرد مناسبي نيز در محدوده دماهای بالا، پایین و میانی برخوردار باشد. امروزه علاوه بر قير و مصالح سنگي از مواد افزودني و يا اصلاحكننده‌هاي قير نیز استفاده مي‌شود. اين تركيبات كه طيف وسيعي از را در بر مي‌گيرند، به منظور اصلاح و بهبود برخي از خواص قير و در نتيجه مخلوطهاي آسفالتي به شرح موارد زير كاربرد دارند :
- جلوگيري از عريانشدگي سنگدانه‌هاي مخلوط آسفالتي
- جلوگيري از ايجاد تركهاي حرارتي و انقباضي
- كاهش پديده‌هاي تغييرشكل و قيرزدگي رويه‌هاي آسفالتي
- جلوگيري از روآمدن تركهاي آسفالتي و بروز ترکهای انعکاسی
- كاهش پديده سختشدن و پیرشدگی قير
- افزايش مقاومت خستگي مخلوط آسفالتي